Το βασικό θεσμικό πλαίσιο διενέργειας των ρωσικών δημοσίων προμηθειών περιλαμβάνει[1]:
- Τον Ν. 223-FZ από 07.2011 “On Purchasing Goods, Work, and Services by Certain Types of Legal Entities”,
- 44-FZ από 04.2013 “On the Contract System for State and Municipal Procurement of Goods, Work, and Services”,
- 98-FZ από 01.04.2020 και 124-FZ από 04.2020 με εξαιρέσεις στις επί μέρους συναλλακτικές διαδικασίες των ανωτέρω δύο κύριων Νόμων, για λόγους διευκόλυνσης των συναλλασμένων, σε περιπτώσεις έκτακτων καταστάσεων (πανδημία κορωνοϊού),
- δύο κυβερνητικά Διατάγματα, υπ’αρ.616 (περί ενοποίησης απαγορεύσεων πρόσβασης βιομηχανικών αγαθών ξένων χωρών συμπεριλαμβανομένων των τομέων άμυνας και κρατικής ασφάλειας και εξαιρουμένων των χωρών-μελών της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης) και υπ’αρ.617 (περί περιορισμών στην αποδοχή ορισμένων κατηγοριών προϊόντων καταναλωτικών, χημικής βιομηχανίας και μουσικών οργάνων, με ταυτόχρονη ισχύ του κανόνα “third-is-out”, όπου αποκλείονται προσφορές επιχειρήσεων τρίτων χωρών στις περιπτώσεις ύπαρξης τουλάχιστον δύο προσφορών από τις χώρες-μέλη της Ευρασιατικής Οικ. Ένωσης).
- Στις 31.07.2020, υπεγράφησαν δύο Ομοσπονδιακοί Νόμοι αρ.249-FZ[2] και αρ.250-FZ[3] οι οποίοι τέθηκαν σε ισχύ στις 11 Αυγούστου 2020 και τροποποιούν τους ανωτέρω 44-FZ και 223-FZ ως προς το ποσοστό εγχώριων αγαθών και τον σκοπό κάθε προμήθειας.
Στόχος της ρωσικής κυβέρνησης είναι η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη κάλυψη των δημοσίων αναγκών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των κρατικών επιχειρήσεων. Εν προκειμένω, εισάγονται ορισμένες παράμετροι αναφορικά με το σύστημα συμβάσεων στις δημόσιες προμήθειες αγαθών (προϊόντων, έργων και υπηρεσιών), όπως το μέγιστο ύψος εκάστης σύμβασης, ο καθορισμός του ύψους της σύμβασης σε περίπτωση μοναδικού προμηθευτή, το ελάχιστο υποχρεωτικό μερίδιο αγοράς ρωσικών αγαθών τα οποία και κατονομάζονται καθώς και τα λειτουργικά, τεχνικά και ποιοτικά τους χαρακτηριστικά.
Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο στις εν λόγω τροπολογίες είναι ότι στο τέλος του έτους, οι δημόσιοι οργανισμοί που προμηθεύονται τα επιλεχθέντα αγαθά, οφείλουν να συντάσσουν έκθεση σχετικά με τον όγκο αγορών των αγαθών ρωσικής προέλευσης, η οποία και πρέπει να δημοσιεύεται σε ένα ενοποιημένο σύστημα πληροφοριών ή να αποστέλλεται από ομοσπονδιακό εκτελεστικό όργανο εξουσιοδοτημένο από την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς αξιολόγηση, έως την 1η Απριλίου του έτους που έπεται του έτους αναφοράς.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο υπό εξέταση οργανισμός δεν πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις προμήθειας ρωσικών αγαθών, υπόκειται στην υποχρέωση σύνταξης αναφοράς που να αιτιολογεί την τυχόν αδυναμία του να προσεγγίσει το ελάχιστο μερίδιο αγορών. Επίσης, όσα ρωσικά νομικά πρόσωπα προμηθεύονται αγαθά, οφείλουν να συμπεριλαμβάνουν στις συμβάσεις πληροφορίες σχετικά με τη χώρα προέλευσης των κατά τη σύναψη της αγοράς τους.
Σημειώνεται ότι οι διατάξεις ελαχίστου μεριδίου δεν ισχύουν για τις περιπτώσεις προμηθειών αγαθών για την κάλυψη των εξής αναγκών:
α) υπηρεσιών πληροφοριών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, β) Σωμάτων ασφαλείας της ομοσπονδιακής υπηρεσίας με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και γ) κρατικών φορέων ασφαλείας με σκοπό την εφαρμογή της κρατικής ασφάλειας.
Τέλος, διευκρινίζεται ότι, τα αγαθά που εμπίπτουν στις ανωτέρω κατηγορίες διαφέρουν από εκείνα τα οποία υπόκεινται στις απαγορευτικές διατάξεις του προαναφερθέντος Διατάγματος 616 της 30ης Απριλίου 2020.
[1] βλ. Οδηγό Δημοσίων Προμηθειών & Διαγωνισμών του Γραφείου μας, σε διαδικτυακή πύλη agora.mfa.gr
[2] http://publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001202007310020
