ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ κ. ΗΛΙΑ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ στον κ. Παπαδημητρίου Δημήτρη, Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης και στην κα. Αχτσιόγλου Έφη, Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Αξιότιμοι κυρία και κύριε Υπουργέ,
η τελευταία οκταετία έχει επιφέρει πολλές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Μία από αυτές είναι η αδυναμία των περισσότερων πολιτών και επιχειρηματιών να ανταποκριθούν και να ανταπεξέλθουν στα αυτονόητα. Πολλά μέλη μας δεν μπορούν να πληρώσουν λογαριασμούς ΔΕΗ, ύδρευσης, ενοίκια και φυσικά ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις. Εκατοντάδες μέλη του Επιμελητηρίου Πιερίας έχουν πραγματική αδυναμία αποπληρωμής των οφειλών, καθώς τα εισοδήματά τους έχουν συρρικνωθεί υπερβολικά, με τις δαπάνες διαβίωσης σταθερές ή και υψηλότερες σε αρκετές περιπτώσεις. Εφόσον δεν προχωρά όπως φαίνεται το πάγιο αίτημα για επιχειρηματικό ακατάσχετο λογαριασμό, αν δεν δοθεί πολύ σύντομα μία λύση οριστικής ρύθμισης οφειλών τουλάχιστον στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία, πολλές επιχειρήσεις με προοπτικές ανάκαμψης και δυνατότητα εξυγίανσης, θα κλείσουν.
Δεν πρέπει να συγχέουμε τους ελάχιστους στρατηγικούς κακοπληρωτές με τους εκατοντάδες χιλιάδες απλούς καθημερινούς αγωνιστές του μόχθου και της καθημερινότητας.
Είναι χιλιάδες αυτές οι βιώσιμες επιχειρήσεις που δεν μπορούν να υπαχθούν στη διαδικασία του εξωδικαστικού μηχανισμού. Προφανέστατα πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο εργαλείο με ότι προβλέπει ο Νόμος 4469/2017, όμως είτε λόγω αντικειμενικών καθυστερήσεων είτε λόγω απαιτήσεων του Νόμου (επί παραδείγματι για όποιον τηρεί απλογραφικό σύστημα απαιτείται να έχει θετικό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων σε μία εκ των τριών χρήσεων πριν την υποβολή της αίτησης), υπάρχει το ενδεχόμενο το 70% και άνω των μικρομεσαίων επιχειρηματιών να μην μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν στην πράξη το ευεργέτημα του εξωδικαστικού.
Είναι επιτακτική λοιπόν η ανάγκη μιας απόφασης-νομοθετικής πράξης με τους όρους του εξωδικαστικού μηχανισμού που να προβλέπει ότι η αποπληρωμή οφειλών προς το δημόσιο είναι μηνιαία και δεν μπορεί να ξεπερνά τις 120 δόσεις. Δεν είναι ορθολογικό να δημιουργούμε επιχειρηματίες δύο ταχυτήτων ακόμη και όταν μιλάμε για κάτι θετικό, στη σφαίρα δηλαδή των ρυθμίσεων οφειλών. Μεταξύ άλλων έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την άνιση μεταχείριση των επιτηδευματιών στα νομικά πρόσωπα όπου δεν υπάρχει υποχρέωση προσκόμισης βεβαίωσης από τον Ασφαλιστικό Φορέα κατά τη διάρκεια της αναβίωσης. Επίσης, εφόσον δεν υπολογίζονται πρόστιμα και προσαυξήσεις ή τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής μετά τη σύμβαση αναδιάρθρωσης και χορηγείται αποδεικτικό ενημερότητας, αντιλαμβάνεστε την αδικία που προκύπτει και τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που δημιουργούνται σε μια «αγορά όπου οι νόμοι του ανταγωνισμού είναι αδυσώπητοι».
Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν ζητά παράλογα πράγματα, αλλά μια δίκαιη και ισότιμη λύση προκειμένου να διασωθούν οι βιώσιμες επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας και θέλουν και μπορούν να συνεχίσουν την οικονομική τους δραστηριότητα ώστε να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας και να δημιουργήσουν κέρδη στο μέλλον. Αυτή άλλωστε είναι και η λογική της αιτιολογικής έκθεσης του πρόσφατου νόμου ότι «βασικός σκοπός του νέου εξωδικαστικού μηχανισμού είναι η διάσωση των βιώσιμων επιχειρήσεων».
Παρακολουθούμε τις προσπάθειές σας και τις αιτιάσεις των θεσμών ως προς τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για τα χρέη έως 50.000 ευρώ. Δεν μας πειράζουν οι διαδικασίες και τα κριτήρια βιωσιμότητας με βάση το προφίλ κάθε οφειλέτη, όσο κι αν θα προτιμούσαμε απλοποιημένες διαδικασίες. Προτιμούμε οριστική ένταξη με την αρχή της αναλογικότητας σε μια ρύθμιση για τους επιχειρηματίες μας, με έναν απλό τρόπο ελέγχου της βιωσιμότητας. Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να απαλειφθεί είναι η απαίτηση της τουλάχιστον μίας θετικής χρήσης για τα τελευταία τρία χρόνια, καθώς πρόκειται για άδικο μέτρο για πολλούς νοικοκυραίους. Η απαίτηση αυτή επιβάλλεται να αποσυνδεθεί από την τελική κρίση περί επισφάλειας στην αποπληρωμή των δόσεων.
Αιτούμαστε λοιπόν πολύ ξεκάθαρα να εντάσσονται τα χρέη των επιχειρήσεων σε μια ρύθμιση εκτός εξωδικαστικού μηχανισμού με 120 μηνιαίες δόσεις. Έτσι μόνο θα εξυγιανθούν επιχειρήσεις, θα βοηθηθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι, θα διατηρηθεί εργατικό δυναμικό και θα συνεχίσουν να υπάρχουν με καλές προοπτικές ανάκαμψης τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για την Εθνική μας Οικονομία. Η ρύθμιση των 120 δόσεων θα πρέπει να συνοδεύεται από το αναλογικό «κούρεμα» προσαυξήσεων και πρόσθετων τελών, ενώ για κάθε οφειλή από 20.000 ευρώ και άνω ορθώς προβλέπεται γενναία αυτόματη διαγραφή τουλάχιστον του 95% των προσαυξήσεων και προστίμων προς τις εφορίες και του 85% των προσαυξήσεων προς την κοινωνική ασφάλιση. Μετά τη διαγραφή των προσαυξήσεων θα είναι εφικτή η αφαίρεση τουλάχιστον του 35% της κύριας οφειλής ανάλογα με το βαθμό πειστικότητας στο κριτήριο της βιωσιμότητας. Έτσι κι αλλιώς θεωρούμε δεδομένο ότι ο οφειλέτης θα πρέπει να μπορεί να αποδείξει ότι καλύπτει τις μελλοντικές δόσεις.
Η ρύθμιση να είναι ανεξάρτητη και να μην χάνεται λόγω μη εκπλήρωσης νέων φορολογικών οφειλών.
